در این مقاله به پرتکرار ترین سوالتان به جواب میرسید: تفاوت صدای مونو و استریو در چیست؟
در تعداد کانال‌های مورد استفاده برای ضبط و پخش صداست. سیگنال‌های مونو با استفاده از یک کانال صوتی، ضبط و پخش می‌شوند، در حالی که صداهای استریو با استفاده از دو کانال صوتی ضبط و پخش می‌شوند. به عنوان یک گوش‌دهنده، بیشترین تفاوت قابل توجه در استریو این است که قابلیت ایجاد صدا برد عرضی را دارد، در حالی که صداهای مونو این قابلیت را ندارند.
پیشنهاد میدم برای مشاهده انواع اسپیکرها به صفحه اسپیکر خانگی سر بزنید.
مقایسه فایل‌های صوتی مونو با فایل‌های صوتی استریو
سیستم‌های پخشی که از دو بلندگو استفاده می‌کنند، و به عنوان سیستم‌های استریو شناخته می‌شوند. فایل‌های صوتی استریو مانند فایل‌های MP3 و WAV استریو، اطلاعات کانال چپ و کانال راست را حاوی می‌شوند که به بلندگوی چپ و راست می‌گویند که کی هوا را به داخل و بیرون فشار دهند.
اگر تاکنون به شکل موج یک فایل صوتی استریو در یک کارگاه صوتی دیجیتال (DAW) نگاهی انداخته‌اید، احتمالاً متوجه دو موج درون فایل شده‌اید. هر یک از اشکال موج نمایانگر یک کانال صوتی از فایل می باشد.
شکل ۱: یک فایل صوتی استریو.
شکل ۲: یک فایل صوتی مونو.
فایل‌های صوتی مونو فقط شامل یک کانال صوتی هستند.
پخش مونو در مقایسه با پخش استریو
سیستم‌های استریو قادر به ایجاد تاثیر مکانی و پیدایش منبع صدا هستند. پیدایش منبع صدا به توانایی انسان برای تشخیص موقعیت یک منبع صدا در داخل یک فضا اشاره دارد.
به عنوان مثال، اگر صدای باران را بشنوید، به نسبت آسان است که جهتی که صدا از آن سمت می‌آید و فاصله منبع صدا (باران) را تشخیص دهید. بیشتر افراد باید قادر باشند که با دقت مناسب حتی با چشمان بسته، صداها را مکان یابی کنند.
منطقی است که فرض کنید که صدای تولید شده توسط یک سیستم استریو از دو منبع صدای متمایز، بلندگوی چپ و بلندگوی راست، می‌آید. در برخی مواقع، شما ممکن است صدا را از دو جهت مختلف تشخیص دهید، اما این همیشه صادق نیست.
شکل ۳: صدا از دو اسپیکر پخش می‌شود.
مغز انسان به راحتی قابل گول زدن است زیرا از مفاهیم ساده‌ای برای مکان‌یابی صداها استفاده می‌کند. این مفاهیم شامل تفاوت‌های زمانی بین رسیدن صدا به گوش چپ و راست شما، فرکانس موج‌های صوتی، سطوح فشار موج‌های صوتی، دامنه پویایی، و میزان بازتاب صدا می‌شوند.
سیستم‌های استریو از این حقیقت که مغز شما چقدر حساس است بهره می‌برند تا “تصور” مکان‌یابی منبع صدا بین بلندگوهای چپ و راست سیستم را ایجاد کنند.
به عنوان مثال، وقتی اسپیکر چپ و راست همان سیگنال دقیق را پخش می‌کنند، شما منبع صدا را در موقعیتی بین اسپیکرها می‌پندارید؛ این به عنوان منبع صدای مونو فانتوم شناخته می‌شود چرا که منابع صدای واقعی (اسپیکرها) در دو طرف قرار دارند.
شکل ۴: دو اسپیکر ایجاد کننده یک منبع صدای مونو فانتوم.
به عنوان مثال، وقتی که بلندگوی چپ و راست همان سیگنال دقیق را پخش می‌کنند، شما منبع صدا را در موقعیتی می‌بینید که مستقیماً بین دو بلندگو قرار دارد؛ این به عنوان یک منبع صدای مونو در آنجا است که منابع واقعی صدا (بلندگوها) در کناره‌ها قرار دارند.
شکل ۵: موج‌های صوتی که برای رسیدن به گوش چپ یک فرد مسافت کمتری طی می‌کنند نسبت به رسیدن به گوش راست فرد، تأخیری ایجاد می‌کنند.
وقتی شما این فرآیند را با استفاده از یک اسپیکر دوم تکرار می‌کنید و به هر دو اسپیکر همان سیگنال را می‌دهید، مغز شما فرض می‌کند که منبع صدا در جلوی شما قرار دارد.
شکل ۶: یک سیستم پخش استریو که تأثیر مکان‌یابی منبع صدا را ایجاد می‌کند.
با اضافه کردن تفاوت‌ها به یکی از سیگنال‌ها، صدای تولید شده گسترده‌تر درک خواهد شد.
عرض (محور X) تنها یکی از سه بعدی‌هایی است که شما با استفاده از سیستم استریو قادر به دریافت آن هستید. بعدهای دیگر شامل ارتفاع (محور Y) و عمق (محور Z) می‌شوند. به طور کلی، این سه بعد یک فضای سه‌بعدی به نام تصویر استریو را تشکیل می‌دهند.
فرکانس مکان تشخیص صدا در داخل فضای استریو را تعیین می‌کند. صداهای با فرکانس بالا خود را در بالای صداهای با فرکانس پایین قرار می‌دهند.
عمق توسط سطح نسبی صدا، دامنه پویا و میزان ریوانبراسیون تحت تأثیر قرار می‌گیرد. صداهای با سطح ضعیف و دامنه پویا کمتر تمایل دارند که به پشت فضای استریو ظاهر شوند، همچنین صداهایی که حاوی ریوانبراسیون بیش از حدی هستند نیز به پشت فضا حرکت می‌کنند.
سیستم‌های پخش مونو از یک اسپیکر استفاده می‌کنند و تنها توانایی تولید تصویر دو بعدی را دارند که شامل ارتفاع و عمق می‌شود. برای ایجاد تفاوت‌های زمانی، جهتی که مغز شما برای درک عرض نیاز دارد، دو اسپیکر لازم است.
ضبط مونو در مقایسه با ضبط استریو
هنگامی که صدا را با یک میکروفون ضبط می‌کنید، یک کانال صوتی ایجاد می‌شود و این ضبط مونو را می‌توان با یک اسپیکر یا یک جفت اسپیکر پخش کرد.
شکل ۷: ضبط گیتار به صورت مونو.
صداهای مونو که از طریق استفاده از یک سیستم استریو پخش می‌شوند، به صورت دوگانه-مونو پخش می‌شوند. کانال به تنهایی از صدا تکرار می‌شود و به هر دو اسپیکر چپ و راست ارسال می‌شود.
برای ضبط واقعی استریو، شما باید از دو میکروفون استفاده کنید. هنگام پردازش یک ضبط استریو، شما باید یکی از ضبط‌های میکروفون را به سمت چپ و دیگری را به سمت راست هدایت کنید.
شکل ۸: ضبط گیتار به صورت استریو.
بسیاری از دستگاه‌های ضبط دستی قابلیت ضبط به صورت استریو را فراهم می‌کنند و از طریق استفاده از یک جفت میکروفون داخلی، صدا را ضبط می‌کنند. اطلاعاتی که توسط میکروفون چپ ضبط می‌شود، در کانال چپ فایل صوتی ذخیره می‌شود، در حالی که اطلاعاتی که توسط میکروفون راست ضبط می‌شود، در کانال راست ذخیره می‌شود. دستگاه Zoom H4N Pro دو میکروفون دارد و به شما امکان ضبط به صورت استریو را می‌دهد.
